Sénher lo Conse,
Amics totes,
Sèm venguts un còp de mai, en Provença, un grop de 22 catalans del Comitat d’Afrairament Occitano-Catalan de Barcelona (CAOC).
Pels catalans, Provença es una terra ligada a Catalonha pels comtes de Barcelona, qu’èran tanben comtes de Provença.
Avèm encara la meteissa bandièra i tanben sèm ligats per la Copa Santa catalana balhada a Frederic Mistral pel catalan Víctor Balaguer.
Ongan, ès lo 150 aniversari de Mireia, de Mistral, e lo dissabte ai dich en la Santa Estèla del Felibrige a Salon qu’avèm en Catalonha 19000 mireias catalanas que pòrtan lo prenom Mireia. A la glèisa de Malhana i la Verge de Montserrat qu’a portat lo CAOC fa fòrça de temps.
En mai i a la Barcelona dels Alps (oficialament Barceloneta) tanben fundada per un comte Berenguer catalan.
Demòra viva la remembrança de l’amistat entre Mistral e lo catalan Vïctor Balaguer e lo poeta màger catalan Verdaguer.
Tot aquò e mai encara fa que los catalans aiman Provença amb una granda passion.
En Catalonha, dempuèi 2006, lo novèl Estatut d’Autonomia declara que la lenga occitana es oficiala en tota Catalonha.
Finalament avèm una possibilitat legal e oficial per ajudar las relacions occitano-catalanas e tanben la lenga e la cultura occitana.
Es vertat que tota Europa a vist que l’Union Europea nos portarà de cambiaments importants e una granda partida es faita, supressión de frontièras, moneda unica, mercat de trabalh unic, etc, mas i a pas d’avançadas en la reconeissença de las nacions sens estat que demoran en una situación d’inferioritat culturala e lingüística, en mai dels dréits politics.
Sèm, doncas, encara en un procés de lucha per la libertat dels pòbles e per la reconeissença de las nòstras identitats.
Tanben es evident qu’avèm un contèxt mai favorable per avançar dedins la Union Europèa.
Mas degun farà res per nosautres se nos bolegam pas. Lo nòstre camin serà mai aisit e facile se fasèm tornar reviure aquela union e amistat entre los dos pòbles en l’edat mejana e tanben en la confluéncia dels segles XIX e XX de las nòstras doas renaissenças.
Grands-mercés per la vòstra aculhença e visca l’amistat provençala-catalana.
Visca Catalonha. Visca Occitània.
Enric Garriga Trullols
1 de junh de 2009
Amics totes,
Sèm venguts un còp de mai, en Provença, un grop de 22 catalans del Comitat d’Afrairament Occitano-Catalan de Barcelona (CAOC).
Pels catalans, Provença es una terra ligada a Catalonha pels comtes de Barcelona, qu’èran tanben comtes de Provença.
Avèm encara la meteissa bandièra i tanben sèm ligats per la Copa Santa catalana balhada a Frederic Mistral pel catalan Víctor Balaguer.
Ongan, ès lo 150 aniversari de Mireia, de Mistral, e lo dissabte ai dich en la Santa Estèla del Felibrige a Salon qu’avèm en Catalonha 19000 mireias catalanas que pòrtan lo prenom Mireia. A la glèisa de Malhana i la Verge de Montserrat qu’a portat lo CAOC fa fòrça de temps.
En mai i a la Barcelona dels Alps (oficialament Barceloneta) tanben fundada per un comte Berenguer catalan.
Demòra viva la remembrança de l’amistat entre Mistral e lo catalan Vïctor Balaguer e lo poeta màger catalan Verdaguer.
Tot aquò e mai encara fa que los catalans aiman Provença amb una granda passion.
En Catalonha, dempuèi 2006, lo novèl Estatut d’Autonomia declara que la lenga occitana es oficiala en tota Catalonha.
Finalament avèm una possibilitat legal e oficial per ajudar las relacions occitano-catalanas e tanben la lenga e la cultura occitana.
Es vertat que tota Europa a vist que l’Union Europea nos portarà de cambiaments importants e una granda partida es faita, supressión de frontièras, moneda unica, mercat de trabalh unic, etc, mas i a pas d’avançadas en la reconeissença de las nacions sens estat que demoran en una situación d’inferioritat culturala e lingüística, en mai dels dréits politics.
Sèm, doncas, encara en un procés de lucha per la libertat dels pòbles e per la reconeissença de las nòstras identitats.
Tanben es evident qu’avèm un contèxt mai favorable per avançar dedins la Union Europèa.
Mas degun farà res per nosautres se nos bolegam pas. Lo nòstre camin serà mai aisit e facile se fasèm tornar reviure aquela union e amistat entre los dos pòbles en l’edat mejana e tanben en la confluéncia dels segles XIX e XX de las nòstras doas renaissenças.
Grands-mercés per la vòstra aculhença e visca l’amistat provençala-catalana.
Visca Catalonha. Visca Occitània.
Enric Garriga Trullols
1 de junh de 2009
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada