En relacion a l’article a LA SETMANA (nº797 pag.5) amb lo títol “L’autra lei per la lenga”, sens signatura, se fa referéncia als debats al Parlament de Catalonha de la lei catalana de l’occitan ont l’autor a cambiat l’istòria, que se passèt justament al revèrs.
Se ditz dins l’article que “i aguèt una audicion per una comission parlamentària de diferentas personalitats per saber se caliá far la lei en la disent <lei de l’Occitan> o se caliá far referéncia als occitans de Catalonha que son los araneses. Finalament es la segonda solucion que foguèt causida logicament”.
Mas, la vertat se deu escriure atal “i aguèt una audicion per una comission parlamentària de diferentas personalitats per saber se la Lei de l’Aranés, presentada al Parlament, se caliá far en la disent de l’Occitan o se caliá conservar lo títol d’Aranés. Finalament es la primièra solucion que foguèt causida logicament e ara s’apèla “Lei de l’Occitan”, amb concordança amb çò que ditz l’Estatut de Catalonha de 2006, que l’occitan es oficial en tota Catalonha”.
Es pas vertat que se volguèsse oficializar un estàndard. Çò que ditz la lei es que l’aranés, coma una varietat de l’occitan, es oficial en Aran, coma disiá abans l’Estatut de l’Aran e la causa novèla es que l’occitan es oficial en tota Catalonha dempuèi 2006. Tostemps s’es emplegat l’occitan estandard en Catalonha per las relacions occitano-catalanas e ara tanben l’emplega la Generalitat, mas per la Val d’Aran emplega l’aranés. I a pas cap mena d’ingeréncia catalana en Occitània, es una lei catalana faita pel territòri catalan e aranés.
A prepaus de la paternitat es pas vertat que siá dels araneses o del govèrn catalan. Lo sol paire es un catalan, Josep-Lluís Carod-Rovira, qu’aguèt l’idèa e que la metèt dins l’Estatut de Catalonha del 2006 e qu’aprèp faguèt tot çò que caliá per cambiar lo títol de la lei del 2011 en contra del vejaire dels socialistes e del Síndic d’Aran que voliá far de l’aranés la lenga oficiala en Catalonha.
Son aquestes los qu’an empoisonat las causas amb lo resson desacordat d’un tercet d’occitans dialectalistas mal informats o cèrcaguirguilhs.
Per aver mai d’informacion veire la web del Parlament de Catalonha, çò que ditz David Grosclaude en las doas comparucions al Parlament de Catalonha, lo 17/11/2004 e lo 21 abril 2010.
Soi segur que amb lo novèl govèrn catalan las causas seguiràn lo camin marcat e l’aplicacion de la Lei se farà amb critèris linguistics.
Enric Garriga Trullols
President del CAOC
Se ditz dins l’article que “i aguèt una audicion per una comission parlamentària de diferentas personalitats per saber se caliá far la lei en la disent <lei de l’Occitan> o se caliá far referéncia als occitans de Catalonha que son los araneses. Finalament es la segonda solucion que foguèt causida logicament”.
Mas, la vertat se deu escriure atal “i aguèt una audicion per una comission parlamentària de diferentas personalitats per saber se la Lei de l’Aranés, presentada al Parlament, se caliá far en la disent de l’Occitan o se caliá conservar lo títol d’Aranés. Finalament es la primièra solucion que foguèt causida logicament e ara s’apèla “Lei de l’Occitan”, amb concordança amb çò que ditz l’Estatut de Catalonha de 2006, que l’occitan es oficial en tota Catalonha”.
Es pas vertat que se volguèsse oficializar un estàndard. Çò que ditz la lei es que l’aranés, coma una varietat de l’occitan, es oficial en Aran, coma disiá abans l’Estatut de l’Aran e la causa novèla es que l’occitan es oficial en tota Catalonha dempuèi 2006. Tostemps s’es emplegat l’occitan estandard en Catalonha per las relacions occitano-catalanas e ara tanben l’emplega la Generalitat, mas per la Val d’Aran emplega l’aranés. I a pas cap mena d’ingeréncia catalana en Occitània, es una lei catalana faita pel territòri catalan e aranés.
A prepaus de la paternitat es pas vertat que siá dels araneses o del govèrn catalan. Lo sol paire es un catalan, Josep-Lluís Carod-Rovira, qu’aguèt l’idèa e que la metèt dins l’Estatut de Catalonha del 2006 e qu’aprèp faguèt tot çò que caliá per cambiar lo títol de la lei del 2011 en contra del vejaire dels socialistes e del Síndic d’Aran que voliá far de l’aranés la lenga oficiala en Catalonha.
Son aquestes los qu’an empoisonat las causas amb lo resson desacordat d’un tercet d’occitans dialectalistas mal informats o cèrcaguirguilhs.
Per aver mai d’informacion veire la web del Parlament de Catalonha, çò que ditz David Grosclaude en las doas comparucions al Parlament de Catalonha, lo 17/11/2004 e lo 21 abril 2010.
Soi segur que amb lo novèl govèrn catalan las causas seguiràn lo camin marcat e l’aplicacion de la Lei se farà amb critèris linguistics.
Enric Garriga Trullols
President del CAOC
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada