De: Felip Hammel
Enviado el: viernes, 23 de abril de 2010 11:48
Para: CAOC
Asunto: Lei de l'occitan
Estimat Sénher Garriga-Trullols,
Mercé de m'assabentar de l'intervencion de Dàvid Grosclaude. Entendi fòrça plan vòstres questionaments e cresi que, un còp de mai, de personas exprimisson al nom d'Occitània tota, de vejaires personals. Lo resultat es pietadós, pensi, e soi inquiet de sentir, darrièr los discorses cap a la lenga, de preocupacions d'una autra natura. Loís Alibèrt e Robèrt Lafont, qu'èran de lingüistas eles, avián un discors mai clar e mai net. Sic transit mundi.
Delà dels discorses, i a la realitat. E la realitat es capuda. Lo dialècte lengadocian fa, per la part bèla, foncion de "coiné" (lenga de comunacion larja) e l'estandardizacion, agrade o pas, es plan en camin. Ieu, que soi estat pendent 15 ans lo director del sol establiment ont venián viure e trabalhar de còlas 15 a 20 joves que parlavan d'unes lemosin, d'autres auvernhat, lengadocian, gascon, provençal o viavroalpenc pòdi testimoniar que los dialèctes son vius e que l'intercompreneson fonciona d'a plen. Mas los corses èran màgerment diches en lengadocian e degun s'i neguèt pas. Amai, al cap de qualques meses, d'expressions passavan dins la lenga escambiada e vesiái nàisser de neologismes, que los joves son inventius e creatius. Luènh de considerar aquò coma un pecat, me soi de longa afanat per qu'aquela inventivitat demòre en dinamica.
Anem, òc, per la lenga occitana viva e en espandiment!
Plan coralament,
Felip Hammel
Director del CIRDOC
Enviado el: viernes, 23 de abril de 2010 11:48
Para: CAOC
Asunto: Lei de l'occitan
Estimat Sénher Garriga-Trullols,
Mercé de m'assabentar de l'intervencion de Dàvid Grosclaude. Entendi fòrça plan vòstres questionaments e cresi que, un còp de mai, de personas exprimisson al nom d'Occitània tota, de vejaires personals. Lo resultat es pietadós, pensi, e soi inquiet de sentir, darrièr los discorses cap a la lenga, de preocupacions d'una autra natura. Loís Alibèrt e Robèrt Lafont, qu'èran de lingüistas eles, avián un discors mai clar e mai net. Sic transit mundi.
Delà dels discorses, i a la realitat. E la realitat es capuda. Lo dialècte lengadocian fa, per la part bèla, foncion de "coiné" (lenga de comunacion larja) e l'estandardizacion, agrade o pas, es plan en camin. Ieu, que soi estat pendent 15 ans lo director del sol establiment ont venián viure e trabalhar de còlas 15 a 20 joves que parlavan d'unes lemosin, d'autres auvernhat, lengadocian, gascon, provençal o viavroalpenc pòdi testimoniar que los dialèctes son vius e que l'intercompreneson fonciona d'a plen. Mas los corses èran màgerment diches en lengadocian e degun s'i neguèt pas. Amai, al cap de qualques meses, d'expressions passavan dins la lenga escambiada e vesiái nàisser de neologismes, que los joves son inventius e creatius. Luènh de considerar aquò coma un pecat, me soi de longa afanat per qu'aquela inventivitat demòre en dinamica.
Anem, òc, per la lenga occitana viva e en espandiment!
Plan coralament,
Felip Hammel
Director del CIRDOC
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada